«مگر خانواده هم وزارتخانه دارد؟!»
اين نخستين پرسشي است كه به ذهن مي‌رسد
وقتي با اين خبر مواجه مي‌شود:
هلند وزير خانواده تركيه را هم راه نداد
يعني تركيه يك وزارتخانه دارد فقط براي خانواده؟!
البته قبلاً نداشته
ولي شش سال است كه تأسيس كرده
اين را ويكي‌پديا مي‌گويد:
Ministry of Family and Social Policy
خب اين همان وزارت تعاون، كار و رفاه اجتماعي خودمان نيست؟!
خير نيست
زيرا تركيه يك وزارتخانه مستقل براي كار هم دارد:
Ministry of Labour and Social Security
آيا فقط تركيه؟
لازم بود كمي در اينترنت جستجو كنم
كابينه‌هاي دولت‌هاي كشورهاي ديگر را ببينم
جالب است كه يك كشوري ناگهان شش سال پيش
وزارتخانه‌اي مستقل براي خانواده تأسيس نمايد!
كانادا هم دارد:
وزارت توسعه كودكان و خانواده
سنگاپور هم دارد:
وزارت توسعه اجتماعي و خانواده
اسلووني هم دارد
البته به صورت تركيبي:
وزارت كار، خانواده، امور اجتماعي و فرصت‌هاي برابر
و همچنين هند:
وزارت بهداشت و رفاه خانواده
و حتي كشور كوچك جزيره‌مانندي چون مالت:
وزارت خانواده و همبستگي اجتماعي
در آلمان با اين نام:
وزارت امور خانواده، سالمندان، زنان و جوانان
فارغ از قضاوت
اينكه خوب است يا بد
اينكه دولت بزرگ مي‌شود يا بايد كوچك بماند
اينكه افزايش تعداد وزارتخانه‌ها دولت را بزرگ ميكند
يا اگر ستادي باشند
حتي زياد
بر عائله دولت نمي‌افزايند
فارغ از تمام اين بحث‌ها
تشكيل چنين وزارتخانه‌هايي در دولت‌هاي معاصر
حاكي از «مسأله» بودن خانواده براي آن‌هاست
خانواده به عنوان سلول اصلي جامعه!
«مسئله‌ي خانواده، مسئله‌ي بسيار مهمي است؛ پايه‌ي اصلي در جامعه است، سلول اصلي در جامعه است. نه اينكه اگر اين سلول سالم شد، سلامت به ديگرها سرايت ميكند؛ يا اگر ناسالم شد، عدم سلامت به ديگرها سرايت ميكند؛ بلكه به اين معناست كه اگر سالم شد، يعني بدن سالم است. بدن كه غير از سلولها چيز ديگري نيست. هر جهازي، مجموعه‌ي سلولهاست. اگر ما توانستيم سلولها را سالم كنيم، پس سلامت آن جهاز را داريم. مسئله اينقدر اهميت دارد.» (بيانات رهبري، 14 دي 1390)
بهشت: اين پست را خيلي دوست داشتم.
