تا قبل از اينكه كودكانم به مدرسه بروند
خبري از آن نداشتم
ظاهراً از مخترعات غربيهاست
در مدارسشان
كه كودكان را با پژوهش آشنا سازند
با شيوههاي آن
در عمل
science fair experiment
مقواي ضخيمي را انتخاب ميكنند
براي اينكه بايستد
از دو طرف تا ميزنند
هر قسمت از مقوا يك عنوان پژوهشي دارد
بايد محتواي خاص خودش را در بر گيرد
آموزش و پرورش نيز ترويج كرده
و چندساليست رواج يافته
طرح جابر بن حيان
ويكيپديا آن را اينطور معرفي كرده:
به طور كلّي رقابتيست كه شركتكنندگان نتايج پروژه علمي خود را در قالب يك گزارش، يك تابلو و مدلهايي كه خودشان ساختهاند به نمايش ميگذارند. نمايشگاههاي علم فرصتي را در اختيار دانشآموزان ابتدايي، متوسطه و دبيرستان قرار ميدهد تا در فعاليتهاي علم و فناوري با يكديگر رقابت نمايند. نخستين بار در سال 1950 ميلادي اينقبيل نمايشگاهها در ايالات متحده رواج يافت. سپس توسط نمايشگاه بينالمللي علم و مهندسي اينتل (ISEF) به عنوان يك نمايشگاه علمي ملّي معرفي شد.
ظاهراً شركت سختافزاري اينتل
هر سال برندگاني را معرفي كرده و جايزهشان هم ميدهد: فهرست برندگان
دختر من نيز در اين نمايشگاه شركت كرد
همين نمايشگاه خارجي كه در ايران با نام طرح جابر بن حيان معرفي شده است
نميدانم آيا اين كار صحيح است يا خير
اينكه يك طرح غربي را
عيناً به همان شكل وارد كنند
و نام يك دانشمند ايراني را بر آن بگذارند
(به ما حتي گفتند كه «بسمالله» نبايد بالاي تابلو باشد
و من چون مخالفت كردم
يك آرم جمهوري اسلامي گذاشتيم كه هم نام «الله» باشد
و هم با قوانين طرح جابر مخالفت نكرده باشد!)
بهتر بود شايد
كلاً از صفر تا صد را يك شكل ديگر معماري ميكردند
هم شكل تابلوها را
هم شيوه چينش دادهها را
و هم نحوه برگزاري را
و بعد...
در آن شكل جديد، يك نام ايراني بر آن مينهادند!