رشته رياضي برود يا تجربي
انساني يا معارف اسلامي
كاردانش يا هنرستانِ فني و حرفه‌اي
كلاس نهم است ديگر
وقت انتخاب
براي سال بعد
آمد و پرسيد
نظرم را
دست به سرش كردم:
- من نظر نمي‌دم! خودت بايد تصميم بگيري!
امروز گذشت
فردايش آمد
و روز بعد
اصرار داشت
و اصرارش كه به حدّ كفايت رسيد:
- ببين دختر گلم!
اصلاً مسأله اين نيست
اين رشته يا آن رشته
مسأله‌ي مهم‌تري در بين است
پيش از هر انتخابي
تو قبل از انتخاب رشته
قبل از اين‌كه به رياضي و تجربي فكر كني
اول بايد يك انتخاب مهم‌تر انجام دهي
يك تصميم بزرگ بگيري
برايش توضيح دادم:
- پسرها در زندگي يك گزينه بيشتر ندارند
در كشور ما اين‌طور است
در فرهنگ ما
آن‌ها «بايد» كار كنند
در آينده زندگي‌شان
شكي در اين نيست
چه بخواهند و چه نخواهند
فقط مسأله سر انتخاب شغل است
كارگر شود يا خلبان
مهندس يا پاسدار
پاركبان يا مثلاً پاكبان
اما براي دخترها
يك تفاوت مهم وجود دارد
يك گزينه دومي هم هست
قبل از هر گزينه ديگري
قبل از هر تصميم ديگري
«خانه‌دار» شود يا «شاغل»
تصميم مهم اين است
تصميم اصلي اين‌جاست
روي اين موضوع بايد فكر كني
اول بايد اين تصميم را اخذ كني
دختري كه نخواهد شاغل شود
نيازي به خيلي از مطالعات ندارد
خيلي از وقت‌هايي كه تلف مي‌شود
مي‌تواند سراغ آموزش‌هاي تربيتي برود
روش‌هاي خانه‌داري را بياموزد
روش‌هاي فرزندپروري را
اداره يك خانواده را
چرا بايد عمر خود را صرف يادگيري رياضي و شيمي و فيزيك كند
يا تاريخ ادبيات حفظ نمايد؟
البته خيلي‌ها براي «كسب احترام» تحصيل مي‌كنند
رسم شده است
مد يعني
ليسانس مي‌گيرند نه براي اشتغال
دكتر مي‌شوند نه براي كار كردن
فقط براي اثبات
نشان دهند كه «مي‌توانند»
خودت بايد فكر كني
عقل و خرد خويش به كار بندي
آيا اين كار عاقلانه است؟
آيا تو نياز به چنين كسب احترامي داري؟
تربيت فرزند يك كار تمام‌وقت است
اصلاً پاره‌وقت نيست
حرفش را دور بريز
هر كسي كه گفت: هم كار مي‌كنم و هم فرزند تربيت!
اين تربيت نيست
اين رهاسازي‌ست
تربيت قطعاً يك شغل تمام‌وقت است
اگر نبود، خداي متعال اين‌طور مقرّر نمي‌كرد
نفقه را بر شوهر واجب نمي‌كرد
هفت سال بايد لحظه به لحظه با كودك باشي
آني او را ترك نكني
تا آني بشود كه تو مي‌خواهي
حداقل تا قبل از اين‌كه به مدرسه برود
آيا اين با اشتغال و كار كردن بيرون از خانه سازگار است؟
نظرات گوناگون
نظر مرا خواستي
بايد اول تصميم بزرگ زندگي خود را بگيري
بين «كار» و «خانه‌داري»
اين تصميم روبه‌روي پسرها نيست
روبه‌روي دخترها فقط
پسرها بايد به درآمدزايي فكر كنند
دخترها هم قبلاً بدون مشكل
فقط گزينه خانه‌داري
اما
امروز كه سبك زندگي مدرن ما را فراگرفته
دخترها با اين چالش اصلي مواجه:
1. درآمدزا باشم؟
2. درآمدزايي را به شوهرم واگذارم و آينده‌ساز باشم؟
فراموش نكن كه قرار است نسل بعدي جامعه را «دخترانِ امروز» بسازند
هم جسم و هم روح
جسم و روح و تربيت و اخلاق و رفتار و منشِ تمام انسان‌هاي بعدي
و توانايي‌هايشان بر اداره درست جامعه
اين‌ها را «دخترانِ امروز» برعهده دارند
فكر كن پنجاه سال بعد را دوست داري چگونه ببيني
جامعه‌ات چه شكلي باشد؟
تو عضو آن گروهي هستي كه آن جامعه را طراحي خواهند كرد
اين مسأله كوچكي نيست!
وَ قَالَ مَولَي الْمؤمنين (ع): «يَأْتِي عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ عَضُوضٌ، يَعَضُّ الْمُوسِرُ فِيهِ عَلَى مَا فِي يَدَيْهِ وَ لَمْ يُؤْمَرْ بِذَلِكَ، قَالَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ "وَ لا تَنْسَوُا الْفَضْلَ بَيْنَكُمْ"؛ تَنْهَدُ فِيهِ الْأَشْرَارُ وَ تُسْتَذَلُّ الْأَخْيَارُ وَ يُبَايِعُ الْمُضْطَرُّونَ، وَ قَدْ نَهَى رَسُولُ اللَّهِ (صلى الله عليه وآله وسلم) عَنْ بَيْعِ الْمُضْطَرِّينَ.» (نهج‌البلاغه، ح468)
بر مردم زمانى رسد بسيار سخت، كه توانگران در آن زمان از آنچه در دست دارند انفاق نكنند در حالى كه به نگاه دارى مال امر نشده اند، خداوند سبحان فرموده: «احسان بين خود را فراموش نكنيد». در آن زمان بدكاران بلند مرتبه، و خوبان خوار مى شوند، تهيدستان هستى خود را از روى ناچارى به قيمت اندك مى فروشند (و توانگران مى خرند) در حالى كه پيامبر اسلام ص از چنين خريد و فروشى منع كرده. (ترجمه انصاريان)
