مهارت آموختني نيست
به دست آوردني
تكرار مي‌خواهد
هر بار پس از باري ديگر

سال گذشته با هم پختيم
كمكش كردم يعني
براي باميه و زولبيا
امسال اما
اين‌بار
رسماً گفت كمك نمي‌خواهد
نه حتي در هنگام انداختن باميه‌ها در روغن داغ

طرح‌دار كردن باميه‌ها كار دشواري‌ست
خط‌هاي برجسته دورشان
بايد كه از قيف ريخته شود
با قيچي يا چاقو بريده شود
تكه شود تا بيافتد
تا از دنباله خمير جدا شود



به حول و قوّه خدا موفق شد
تنها هم
يك دست قيف
يك دست قيچي
تمام باميه‌ها را آماده كرد

من ترسيده بودم
نگران بودم
ولي به خدا توكّل كردم
مزاحم كارش نشدم
برايش دورادور دعا كردم

به فرزندان بايد فرصت داد
نمي‌شود نداد
تا ياد بگيرند
تا بتوانند
تا مدتي بالاي سرشان
بعد بايد بدون بالاسر كار كنند
تا روزي كه نبوديم باشند
موفق باشند
بدون حضور فيزيكي ما

ما والدين بايد به فرزندان اجازه دهيم مهارت كسب كنند
حتي اگر نگرانشان باشيم
نگراني هم بخشي از تربيت است
تحمّلِ نگراني يعني!

قال امامنا (ع): «وَ قَدْ عَرَفَ حَقَّهَا رِجَالٌ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ الَّذِينَ لَا تَشْغَلُهُمْ عَنْهَا زِينَةُ مَتَاعٍ وَ لَا قُرَّةُ عَيْنٍ مِنْ وَلَدٍ وَ لَا مَالٍ» (نهج‌البلاغه، خ199)
آن گروه از مؤمنان كه زينت متاع دنيا و فرزندان و اموالى كه مايه چشم روشنى است، آنها را به خود مشغول نداشته، حق نماز را خوب شناخته اند. (ترجمه مكارم)