«چطور شد خودت به نماز رسيدي؟»
خيلي جدّي پرسيد
بايد جدّي پاسخ مي‌دادم:
- الآن فرصت نيست
يك وقت ديگر بپرس
تا مفصل برات توضيح بدم!
سؤال «طلب» است
طلب گاهي ضعيف
پاسخ تأثير ندارد
بايد قوي شود
بايد بخواهد
مهم شود
تا نشود گاهي نبايد پاسخ داد
پر كردنِ بيهوده ذهن است
سؤال‌هاي مهم را كه عقب بياندازي
حساسيت مي‌آفريند
بزرگ مي‌شود
تل‌انبار
هي روي هم جمع مي‌شود
طلب‌هايي اندك
خواستن‌هايي كوچك
روي همه كه جمع شود
يك عالمه خواستن
يك عالمه مطالبه
سؤال مي‌شود مسأله
يكي دو روزي هي فرصت نمي‌كردم
هر روز هم مي‌پرسيد
تا وقتش رسيد!
- تو بابا داري
كسي كه مراقب توست
كار مي‌كند
همه نيازهاي تو را تأمين
وقتي گرسنه هستي
نگران نيستي
غذا برايت آماده
چيزي براي تحصيل بخواهي
اگر در مدرسه مشكلي پديد آيد
ثبت‌نام‌هاي هر ساله
اين يعني امنيت
تو نگران مشكلات زندگي خود نيستي
اما تا كي؟
يك روز مستقل مي‌شوي
هر انساني مي‌شود
دانش‌آموز معلم دارد
معلّم چه كسي را دارد؟
فرزند پدر دارد
پدر چه كسي را دارد؟
يك روز به صدر جدول مي‌روي
آن‌روز چطور احساس امنيت مي‌كني؟
من هم همين
فهميدم كه خدا هست
نيازهايم را تأمين
مشكلاتم را رفع
بارها خواستم و كمكم كرد
سختي‌ها را ديدم و ياري‌اش را
با تمام وجود حس كردم
جايي كه اگر نبود نمي‌بودم
تو چطور از پدرت اطاعت مي‌كني
كاري كه او راضي باشد
تا خيالت از امنيت راحت شود
من هم همين
هر كاري بگويد
مي‌خواهم نگران نباشم
احساس امنيت كنم
اطمينان داشته باشم
پس از او اطاعت مي‌كنم
تا راضي باشد
تا دوستم داشته باشد
اما نماز
پيامبر (ص) چند بار به معراج رفت
معراج؟
خدا در قرآن گفته كه هفت آسمان و هفت زمين وجود دارد
«در كدام آيه؟»
- اللَّـهُ الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ وَمِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ يَتَنَزَّلُ الْأَمْرُ بَيْنَهُنَّ...(طلاق:12)
خداست كه هفت آسمان و نيز مثل آنها هفت زمين را آفريد. همواره فرمان او در ميان آنها نازل مي شود (ترجمه انصاريان)
در بالاترين نقطه
در اوج
وقتي جايي رسيد كه حتي جبرئيل هم نتوانست
جايي كه با خدا تنها شد
آن‌جا چه كرد؟
آن‌جا پيامبر (ص) نماز خواند
يعني نماز بالاترين شكل عبادت خداست
وقتي بخواهي عزيز شوي
بايد بهترين كاري را كه دوست دارد انجام دهي
اين طور نيست؟!
قال مولانا و مقتدانا (ع): «تَعَاهَدُوا أَمْرَ الصَّلَاةِ وَ حَافِظُوا عَلَيْهَا وَ اسْتَكْثِرُوا مِنْهَا وَ تَقَرَّبُوا بِهَا، فَإِنَّهَا «كانَتْ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ كِتاباً مَوْقُوتاً»؛ أَلَا تَسْمَعُونَ إِلَى جَوَابِ أَهْلِ النَّارِ حِينَ سُئِلُوا: «ما سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ؟ قالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ»» (نهج‌البلاغه، خ199)
پايبند امر نماز شويد، و بر آن محافظت نماييد، و آن را زياد بخوانيد، و به نماز به خداوند تقرّب جوييد، زيرا بر مؤمنين امرى واجب در اوقاتى معين است. آيا پاسخ اهل عذاب را نشنيديد زمانى كه از آنان پرسيده مى شود: «چه چيز شما را به جهنّم آورد مى گويند: از نمازگزاران نبوديم». (ترجمه انصاريان)
