«ارتباط تماسي به نوري تبديل ميشود»
درد براي روزهاي نخست است
خوب هم جواب ميدهد
عاليست
اصلاً ابزار ارتباطي كليدي انساني در اولين گامهاي رشد است
اما
زود بايد تبديل شود
از تماس به مشاهده
چهره را در هم ميكشيم
اين عادت را داريم
خودآگاه هم نيست
انسان وقتي عصباني ميشود
وقتي از وضعيتي راضي نيست
ابروها را به هم نزديك ميكند
و به پايين ميكشد
اخم ميكند اصطلاحاً
حالا نياز به شرطي كردن كودك است
با ايجاد مقارنت
قرنِ اكيد به قول شهيد صدر (ره)
من اين كار را كردم
اينبار
پس از مدتي يعني
هر بار كه نيشگون ميگرفتم
اخم هم ميكردم
مستقيم هم در چشمان نوزاد مينگريستم
اول برايش عجيب بود
اخم را نميفهميد
ولي
درد به او كمك كرد
كمك كرد تا بفهمد
بفهمد كه اخم همان درد است
اما به جاي تماس
از نور براي انتقال پيام استفاده ميكند
اينبار
تا كار اشتباهي ميكرد
نگاهش ميكردم
تا اخم را در صورتم ميديد
متبادر ميشد
منتقل ميشد
ميفهميد
گيرندهاش فعال ميشد
درك ميكرد كه بايد آن كار را ترك كند
زيرا من به عنوان مربّي از اين كار او راضي نيستم
راضي نبودن من چه معنايي دارد؟
درد!
بنابراين براي احتراز از درد، رفتار فعلي خود را ترك ميكرد!
[ادامه دارد...]