«شيوه ارتباط با كودكان تغيير ميكند»
انسانها نياز به ارتباط دارند
با يكديگر
و با محيط
ارتباط چند نوع است؟
اين بستگي به ابزارهايي دارد كه انسانها براي ارتباط دارند
راديو با امواج الكترومغناطيس كار ميكند
يك گيرنده دارد
يك فرستنده
بيسيم اما دو طرفه است
هر طرف هم گيرنده و هم فرستنده
ارتباط تابع ابزار گيرنده و فرستنده است
ابزارهاي گيرنده و فرستنده در انسان چه هستند؟
براي انسان پنج حس ذكر شده
يعني پنج گيرنده
چند فرستنده دارد؟
اگر فرستندهها با گيرندهها همسو باشند
هر كدام يك ابزار براي ارتباط ميشوند
كه چه؟
اين مقدمه براي چيست؟
مگر بحث از تربيت كودكان نيست؟
تربيت نياز به ارتباط دارد خب
گفتم كه دو سويه است
مثل يك طناب
پس بايد ارتباطي برقرار شود
طنابي كه متصل كند
اين ارتباط چگونه شكل ميگيرد؟
تماس يكي از روشهاي ارتباط است
لمس
صدا روشي ديگر
مشاهده نيز
اولين ابزار براي ارتباط با كودك قطعاً سخن گفتن نيست
سخن گفتن شكل پيچيدهاي از صداست
كودك هنوز ابزار گيرنده اشكال پيچيده صوتي را ندارد
اما
تماس
تماس اولين ابزار ارتباط با كودك است
درد
وقتي نوزاد را روي پاي خود ميگذاشتم تا بخوابد
چشمانش به اطراف ميچرخيد
كنجكاو است
هر كودكي هست
محيط را بشناسد
خب خوابش كه نميبرد
چشمهايش را آرام ميبستم
دوباره باز ميكرد
يك نيشگون كوچك از پايش ميگرفتم
خيلي آرام
درد را حس ميكرد
چشمش را ميبستم
دوباره باز ميكرد
دوباره يك نيشگون كوچك
و چشمش را ميبستم
بعد از چند بار...
ديگر تا كودكم را روي پايم ميگذاشتم
خودش چشمانش را ميبست
فوري
و فوري هم ميخوابيد
بچه اگر چشمانش بسته باشد نميتواند زياد بيدار بماند
در حدّ چند دقيقه
درد اولين شيوه ارتباط با انسانهاست
تا وقتيكه ابزارهاي ارتباطي پيچيدهتري در اختيار ندارند
[ادامه دارد...]