ديدار مغتنمي است
اساتيد و فضلا هستند
و طلاب نخبه
نخبه را در حوزه از روي آثار مكتوب غالباً مي‌شناسند
مركزي كه از روي تعداد كتاب‌ها و مقالات
طلبه‌هاي نخبه را شناسايي مي‌كند
رهبر در فيضيه تشريف دارند
سوم آبان 89
نمازخانه فيضيه كه زير حياط قرار دارد
فضاي وسيعي است و جمعيت مالامال
خُب فضاي علمي است ديگر
همه از اساتيد هستند
همه از فضلاي حوزه
و رهبر كلام خود را با چه سخني آغاز خواهد كرد؟!
حتماً مهم‌ترين خواهد بود
هر چه كه مبدأ كلام واقع شود
شايد انتظار اين باشد
كه علم و علميّت اولين بحث باشد
نخبگان را به نخبگي بايد «ستود»
اما...
«اصل و اساس حوزه بر معنويت است»
ايشان كلامش را با اين موضوع آغاز كرد
«زهد» را محور سخن قرار داد
و با چند روايت آن را تشريح فرمود
لُبّ كلام اين‌كه
بنا بر «ستودن» كه نيست فقط
بنا بر «ارتقاء» است، بر «تكامل»
او كه علم را محور زندگي قرار داده
كه به نخبگي شهره شده
چه نياز به ستايش علمي
او را بايد از بال ديگر پرواز حذر داد
«علم» بدون «معنويت» بطلان محض است!
و رهبر اين جمله را فرمود:
«طلبه‌ها را نصيحت كنيد. طلبه‌ها را به تفكر، تأمل، ذكر موت و پرهيز از درس خواندن و تلاش كردن براي رسيدن به مقامات عالي و جلب توجه مردم به سمت خود هدايت كنيد. طلبه‌ها درس بخوانند لله، في الله و بالله؛ اين آن وقت مي‌شود حوزه با بركت»!
