بورس هم همين است
شكست در بورس بايد هر روز باشد
اما چقدر؟
نه به اندازه‌اي كه همه خرده‌سرمايه‌دارها ورشكست شوند
و گرنه ديگر از كار مي‌افتند
از بورس خارج مي‌شوند
يا از چرخه بانك بيرون مي‌روند
نظام سرمايه‌داري مانند نظام برده‌داري‌ست
هيچوقت مال خود را ضايع نمي‌كند كه
برده خود را نمي‌كشد
ممكن است او را گوش‌مالي بدهد
به كار بيشتر وادار كند
ولي اگر ببيند به مرحله مرگ نزديك شده
برايش پزشك خبر مي‌كند
دوا و درمان راه مي‌اندازد
نيروي مولّد در جامعه
در حكم برده براي سرمايه‌دار است
بازار بورس و بانك
قوانين يعني اين‌طور طراحي شده
تا جايي كه نيروي كار از كار نيافتد او را وادار مي‌كند
وقتي در حال سقوط است
دستش را مي‌گيرد
آن قوانيني كه فرموديد براي همين است
مثلاً قانون ورشكستگي
براي حمايت است
وقتي نابود شد
تمام بدهي‌هايش را صفر كند
ولي نه براي همه
نه هميشه
نه همه سهام
بازار سهام براي خود سهم ممتاز هم دارد
سهمي كه هميشه بايد سودش پرداخت شود
حتي پس از ورشكستگي
هميشه اولويت دارد
اين را ببينيد
فارغ از اين‌كه ماركس با چه معادلاتي اين را ثابت كرده
ما خودمان
با يك نگاه كلّي
در جامعه‌مان مي‌بينيم
در شهرهاي بزرگ‌تر
هر چه كه رفاه بيشتر مي‌شود
شاهد بيگاري بيشتر هستيم
مثلاً برادر من
در تهران
او قطعاً زندگي مرفه‌تري نسبت به من دارد
اما
ميزان كار او
بسيار بيشتر است
بسيار بيشتر از ميزان رفاهي كه دارد
يعني چه؟
يعني من اگر در همين شهر قم
نصف كاري را كه او هر روز انجام مي‌دهد انجام دهم
مي‌توانم همان ميزان رفاه كه او دارد را داشته باشم
ولي او در تهران
به خاطر هزينه‌هاي بالا
براي هر چيزي كه در اختيار دارد
دو برابر كار مي‌كند
اين در همه‌جاي دنيا هست
عين همين ماجرا
نظام سرمايه‌داري مردم را وادار به كار بيشتر مي‌كند
زيرا اين خيلي واضح است كه «پول كالا توليد نمي‌كند»
[ادامه دارد...]
