«اسم اين شيريني چيه؟»
پاسخي نداشتم
به اين سؤال دخترم
دستورش از سالها پيش
با ضابطه 2- 1- 2 حفظ كرده
دو پيمانه آرد
دو پيمانه شكر
يك پيمانه روغن جامد
همين را
باقي فراموش شده
اسمش كه اصلاً نمانده
داشتم خاطره ميگفتم كه مريم كليد كرد
گير داد كه بايد درست كني
شيرينياي را كه در جواني پخته بودم
وقتي خاطرات دبيرستان خود را براي بچهها تعريف ميكردم
در برنامه خانواده
هر روز ظهر
آموزشي براي شيريني
آن روزها ضبط صوت را ميگذاشتم كنار بلندگوي تلويزيون
همان كاستدارها
و صدا را ضبط
بعدتر
پخش ميكردم
با دستور داده شده ميپختم
اين شيريني راحت بود
روشش در خاطرم مانده
به اصرار مريم پختم
بچهها دوست داشتند!
كودكان عاشق خاطره هستند
همهشان
گذشته برايشان تلألؤ عجيبي دارد
ميدرخشد
آنچه نديدهاند
وقتي در قالب قصه گفته ميشود
من زياد ميگويم
با اين كار
آنها را در تجربيات خود شريك ميكنم
و آنها
ميتوانند در چند دقيقه
سالها زندگي مرا همراه داشته باشند
سرعت بالا ميرود
پيش ميافتند
از من جلو ميزنند
و در ميان خاطرات من
آنها چون ماهيگيري
آموزههاي زندگي خويش را صيد ميكنند
ما با هم زياد «حرف» ميزنيم!
قال اميرالمؤمنين: «فَذَرُوا ما قَلَّ لِما كَثُرَ، وَ ما ضاقَ لِمَا اتَّسَعَ. قَدْ تُكُفِّلَ لَكُمْ بِالرِّزْقِ، وَ اُمِرْتُمْ بِالْعَمَلِ، فَلايَكُونَنَّ الْمَضْمُونُ لَكُمْ طَلَبُهُ اَوْلى بِكُمْ مِنَ الْمَفْرُوضِ عَلَيْكُمْ عَمَلُهُ.» (نهجالبلاغه: خ113)
امام علي (ع) فرمودند: كم را براى بسيار رها كنيد و دشوار را براى آسان وانهيد {كم و دشوار كنايه از آنچه در دنياست و بسيار و آسان حكايت از آخرت است}. روزى شما را متكفّل شدهاند و به عمل امر شدهايد {به تكليفتان عمل كنيد و نگران هزينههاي دنيا نباشيد}، پس مبادا كوشش شما براى طلب روزى، كه تضمين شده، بيش از به جا آوردن عملى، كه بر شما واجب گشته، باشد. (ترجمه انصاريان)