نظرات
....: :)))
عزييييييزم
آنچه را كاشتيد قرار است برداشت كنيد ديگه
ايشالله كه خوشبخت بشه (نه ديگه نميگم دخترمون) ميگم دختر آقاي موشح
پنج‌شنبه ۱۰ خرداد ۱۳۹۷ - ۱:۰۵ عصرپاسخ: هاهاها... ممنون از لطف شما. إن‌شاءالله كه همين‌طور شود، سعادتمند در دنيا و آخرت. چشم به راه ثمرات و ماحصل زحمات شما هم خواهيم ماند. د:
....: قشنگ از حرفهايي كه ميزنيد ميتونم درك كنم كه دخترتان شده يه دختر كامل
يادتونه خيلي وقتي هاي پيش، خيلي هايي ديگه در همين وبلاگ احساس نگراني ميكردن كه چطور ميخواهيد عواطف و احساس را از به سيده مريم آموزش دهيد
چطور لطافت را
چطور روحيه ي دخترانه را....!!
ولي حالا انقدر قشنگ تربيت شده و روحيه دخترانه اش تقويت شده و رشد كرده كه درست مثل يه دختر روي پدرش و حتي روي برادرنش و از همه مهمتر روي خانواده و زندگي 4نفره خودشان تعصب دخترانه دارد.
چه لذتي دارد ديدن ماحصل سالها تنهايي مادر و پدر بودن را:)
پنج‌شنبه ۱۰ خرداد ۱۳۹۷ - ۱۲:۴۲ عصرپاسخ: آري، لذّت دارد. همين‌جاست كه انسان نگران مي‌شود. همين كه احساس خوشحالي مي‌كند، از چيزي كه خداوند آن را «وسيله امتحان» خوانده است، در قرآن. بله، فرزند وسيله امتحان انسان است. اگر وابستگي زياد باشد، مردن سخت مي‌شود. لحظه مرگ، تمام وابستگي‌ها انسان را مي‌كِشَد و مانع آسايش و آرامش، آسوده رفتن مي‌گردد. من اما از خدا مي‌خواهم اين‌ها را جزو وظايف و تكاليفم حساب كند و از وابستگي‌هاي دنيايي‌ام بكاهد. فرزند خوب خيلي خوب است، فرزند صالح گلي از گل‌هاي بهشت، ولي هر لحظه بايد به ياد آورد كه «لدوا للموت»؛ ما مي‌رويم و آن‌ها هم مي‌روند، پس از ما و يا قبل از ما. ممنون از نكته زيبايي كه اشاره فرموديد. خدا را شكر مي‌كنم كه فرزندان مرا از صلحا قرار داده است و از او مي‌خواهم ثواب آن را براي آخرتم ذخيره نمايد، بلكه همين خدمت براي كثرت نسل امت پيامبر (ص)، اگر چه در حدّ سه فقره، بهانه‌اي حساب شود تا حساب و كتاب آسان گردد. :) سپاس :)
....: سلام
واااااي خداي من چه دختري بزرگ كرديد
خدا حفظش كند
اين همه هنر و علاقه، عشق ميخواهد
عشق به خانواده
تا بتوني ادامه ش بدي، وگرنه بنظر من متوقف ميشي
مريم هم عاشقانه براي خانواده ش هنرنمايي ميكنه
خداوند شما را براي فرزندانتان و فرزندانتان را براي شما حفظ كند.
پنج‌شنبه ۱۰ خرداد ۱۳۹۷ - ۱۰:۰۲ صبحپاسخ: سلام. ممنون از لطف شما. اصلاً ولش كنم همه‌ش در آشپزخانه است. ديروز اصرار كه فرني درست كنم. درست كرد براي افطار ديشب. از جلسه كه مي‌آمديم، وقتي اصرار همكاران را ديد كه پرستار بگيريم تا شما بتواني بيشتر براي ما كار كني، خانه كه رسيديم گفت: «غذا پختن رو هم يادم بده، خودم هر روز غذا درست مي‌كنم» اين‌كه مدير خانه بشود و همه كارها را خودش انجام دهد. گفتم: غذا را درست كني، سيداحمد و سيدمرتضي را چه مي‌كني؟! اگر اين‌ها دعوايشان بشود كه حريفشان نمي‌شوي! فعلاً صبر كن بزرگ‌تر بشوي، بعد! :) واقعاً هم پسر داشتن نگراني دارد. تا ولشان كني به جان هم مي‌افتند. عاشق كشتي گرفتن! تا چشم مرا دور ببينند، بازي‌هاي پسرانه راه مي‌اندازند، معمولاً هم زد و خورد تويش دارد؛ مثلاً دزد و پليس مي‌شوند و دنبال هم مي‌كنند و... باقي‌اش را خودتان مي‌توانيد تصور بفرماييد. ولي مريم آن‌قدر اعتماد بالايي به توانمندي خود دارد الحمدلله كه گمان مي‌كند مي‌تواند تمام امور خانه را در دست بگيرد، تا نيازي به بنده ديگر نباشد! :) :) من كار مهمي نكردم، همه اين‌ها الطاف خداست. من فقط اعتماد كردم و فرصت دادم تا بيازمايد. حالا قول دادم بعد ماه مبارك چند تا خورش هم يادش بدهم بپزد. سپاس.
