سنّت‌هاي غذايي جالبي داريم
قطعاً تصادفي پديد نيامده
اين‌كه گوجه‌سبز و خيار را مثلاً با «نمك‌سبز» مي‌خوريم
يا گريفروت را با گلپر
در انار و باقالي‌پخته هم گلپر مي‌ريزيم
سركه هم در دومي



در پختني‌ها دقيق‌تر
براي كباب سماق
براي كله‌پاچه آب‌ليمو
ولي سيرابي سركه
در ماست نعناع و پونه
در نيمرو شويد
پنير هم با گردو
كاهو با سكنجبين
تا عوارض جانبي هر غذا را دفع كند
آسيب‌هايي كه هر ماده غذايي مي‌تواند سبب شود
به تنهايي

سال‌هاست «كيوي» وارد كشور شده
در فرهنگ غذايي ما
آن اوايل چه موج عجيبي هم داشت
درخت‌هاي پرتقال را مي‌بريدند و كيوي مي‌كاشتند
در گيلان
گران‌تر بود و اقتصادي‌تر
اما...

گذشتگان كارشان را انجام داده‌اند
براي هر ميوه‌اي كه لازم بوده
اگر ترش بوده و طعمش نياز به مكمّل داشته
سس مخصوصي طراحي كرده‌اند
انتخاب يعني
امروز تكليف غذايي ما چيست
درباره با پديده‌هاي جديد؟!
پزشكان مدرن به فكر مي‌افتند يا اطبّاي سنّتي؟!
كدام تحقيق مي‌كند
بررسي و تصميم
اين‌كه كيوي را با چه چيزي بايد بخوريم؟!
نمك يا نمك‌سبز
گلپر يا شكر؟!
آيا مي‌توان با شير آميخت؟!
مثل شيرموز و شيرخرما و شيرهويج؟!

اين‌ها پرسش‌هايي بود كه ذهنم را متوجه خود ساخت
وقتي داشتم براي بچه‌ها پوست مي‌كندم
ترش‌ترين‌هايش را



با گلپر و نمك خوشمزه به نظر آمد
براي من البته
نه بچه‌ها
من اين سس را برگزيدم
سؤال اما باقي؛
مسئول طراحي و تأمين بهداشت و سلامتي غذاهاي جديد در كشور ما كدام نهاد علمي‌ست؟!