جعبه ابزار را چسبيده و رها نمي‌كند
به چه اميد؟!
به اميد اين‌كه وقتي ابزار مي‌خواهم
از او بخواهم
زود دست دراز كند و آن‌چه خواسته‌ام تحويلم نمايد!



به سيدمرتضي گفتم پوشال‌ها را بياورد
و سيداحمد همچنان ايستاده
دست به جعبه ابزار...
مي‌فهمد گويا كه آن‌چه مهم است در آن است!



منبرم اين‌جا بود كه آغاز شد
وقتي نتوانستم ساكت بمانم
پندي مي‌بايست مي‌دادم
كه مقدمه‌اي داشت:
«سيداحمد مي‌توني اين قلاب‌هاي پوشال رو از روي در باز كني؟!»
تلاش مي‌كند و نمي‌تواند
بلد نيست خب
من قلاب‌هاي در اول را باز كرده بودم
ولي او نديده بود
دست به ابزار بود و حواسش به جاي ديگر
- نمي‌تونم!
سيدمرتضي خودش به حرف آمد
قبل از اين‌كه از او بخواهم:
- من مي‌تونم!
انبردست را برداشت و باز كرد
و باز كرد
واقعاً باز كرد يعني
تمام قلاب‌هاي درب را باز كرد به تنهايي
و اين‌جا بود كه پندم آمد:

- سيداحمد! مي‌دوني فرق كسي كه دنبال علم باشه با كسي كه دنبال قدرت باشه چيه؟!
سكوت مي‌كند و انگار در تحيّر است كه چه بگويد
و من ادامه مي‌دهم:
ببين پسرم
كسي كه دنبال قدرت باشه
مي‌چسبه به جعبه ابزار
هموني‌كه دست توست
كه اگر هر كسي نياز به ابزار داشت
محتاج اون باشه
اين آدم تمام دارايي‌اش همون قدرتي‌ست كه داره
ولي كسي كه دنبال علم باشه
مي‌ره پيش كسي كه علم و فن بلده
نگاه مي‌كنه و ياد مي‌گيره
وقتي ياد گرفت
ديگه محتاج اوني‌كه قدرت داره نيست!
فرق علم با قدرت اينه
قدرت محدوده و هميشه بايد نگرانش باشي
ولي علم نامحدود
هميشه با تو هست
و نياز نيست كه نگران از دست دادنش باشي
و بخواي سفت بچسبيش!



اين‌جا بود كه سيداحمد فوري جعبه ابزار را داد دست سيدمرتضي
پوشال را برداشت و آمد جلوتر
و به دست‌هاي من خيره شد
همان كاري كه سيدمرتضي از ابتدا مي‌كرد
«يادگيري»!

پيامبر اكرم (ص) فرمود: «أَلَا إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ بُغَاةَ الْعِلْمِ» (الكافي، ج1، ص30)
آگاه باشيد كه خداوند كساني كه بيش از حد طلب علم مي‌كنند را دوست دارد.
«بغاة» جمع بغي به معناي «طلب توأم با تجاوز از حد» است. (قاموس قرآن، ج‌1، ص207) تجاوز از حد در هر چيزي مذموم است مگر در علم آموزي!