ايول به اين نسل جديد
نسل چهارم انقلاب را مي‌گويم
اين‌ها چه ميرزابنويس‌هايي دارند درمي‌آيند!
بچه كه بودم
نه فقط من
كه ديگر هم‌سن‌ها و هم‌كلاسي‌ها
دو خط انشاء كه مي‌خواستيم بنويسيم
پدرصاب‌بچه در مي‌آمد:
«به نام خدايي كه انسان را آفريد و دميد از روح خويشتن ... انشاي خود را آغاز مي‌كنم»
همين يك خط كليشه را معمولاً فقط مي‌توانستيم بنويسيم
و سر خط كه مي‌آمديم
انگار اصلاً جوهر خودكار خشك مي‌شد
يا انگشتان ما شايد
اما اين كودكان امروزي
يا به خاطر سبك آموزشي جديدي‌ست كه پيش گرفته‌اند
كتاب‌هايي كه در زير هر صفحه
كودك را مجبور مي‌كنند چند خط بنويسد
يا شايد هم تأثير رسانه
بالاخره تلويزيون سياه و سفيد ما فقط يك ساعت در روز برنامه كودك داشت
يا شايد...
هواي IT و عصر اينترنت و فناوري
بالاخره اين‌ها از اين سرب‌هاي آلوده‌كننده هوا نفس كشيده‌اند
نفس تنفّس از آلودگي‌هاي محصول فناوري نيز شايد بي‌تأثير نبوده
حالا هر چه كه بوده
قدرت زيادي در نگارش برايشان به ارمغان آورده
كودك دوم دبستاني من
اصرار كه: «روزنامه ديواري بسازم»
تصاوير را سفارش داد
برايش كشيدم
و جاي متن‌ها را خط‌كشي كردم
پرسيدم: «برايت مطلب پيدا كنم بنويسي؟»
جسورانه پاسخ داد:
«نه، دو كيلو مطلب تو فكرم دارم كه بنويسم!»
برد و آورد
وزن نكردم كه چند كيلو شد
ولي از اين كه اين طور نوشت شگفت‌زده شدم
از اين سادگي در كلام
و بي‌پيرايگي در بيان
خدا بر توانش بيافزايد و روزافزون نمايد
آن‌قدر موجز و خلاصه نوشته است اين پسر
كه آدم را ياد اين توصيه حضرت امير (ع) مي‌اندازد:
«وَ احْذِفُوا عَنِّي فُضُولَكُمْ وَ اقْصِدُوا قَصْدَ الْمَعَانِي وَ إِيَّاكُمْ وَ الْإِكْثَارَ» (خصال صدوق، ج1، ص310)
جمله هاى زيادى را حذف كنيد و اصل موضوع را به نظر آوريد و از پُرنويسى پرهيز كنيد.
خدايي، اين‌ها بزرگ شوند چه مي‌شوند؟! :)
سلام: اگر جاي معلم بودم از وجد و شوق اين روزنامه ديواري ذوق مرگ مي شدم.....آخه من قربون تو برم آقا مرتضي اينقدر بانمكي تويكشنبه ۷ مهر ۱۳۹۸ - ۲:۳۷ صبح
