گاهي از راست
و گاهي چپ
خُلق آدم‌ها مختلف مي‌شود
وقتي به روش‌هاي مختلف بيدار مي‌شوند
اين را همه مي‌دانيم
ولي تجربه‌اي دارم
وقتي كودكانم سريع بيدار مي‌شوند
انگار كه از دنده چپ
حوصله‌شان اندك
نه صبحانه به درستي مي‌خورند
و نه رنگي به رخ‌شان ديده مي‌شود
اما از دنده راست
درست وقتي كه به آرامي از خواب برمي‌خيزند
سرخوش‌اند و سرحال
به نظرم صدا كردن نام و گفتن اسم شخص
بدترين روش بيدار كردن است
وقتي نام كسي را صدا مي‌كني
زيادي سريع بيدار مي‌شود
با استرس و فشار هم البته
به هيچ عنوان نام‌شان را صدا نمي‌زنم
وقتي بخواهم از دنده راست برخيزند
تكان دادن نيز مناسب نيست
تجربه كرده‌ام كه بيشتر با دنده چپ ملائمت دارد
اگر چه پيش‌ترها
جايي خوانده بودم
بهترين روش بيدار كردن، فشار دادن انگشتان پاست
چه كه دورترين موضع بدن از سر است!
اما موافق نيستم
روش ديگري يافته‌ام
زيادي خوب جواب مي‌دهد
گفتم بنويسم
بلكه به كار ديگران نيز بيايد
صبح كه مي‌شود
بالاي سر كودك مي‌نشينم
آرام آرام صحبت ميكنم
درباره چيزهايي كه برايش مهم است:
«خب، صبح شده است و مدرسه‌ها باز شده
آقاي قاسمي (معلم) كم‌كم دارد سر كلاس مي‌رود
بچه‌ها در حياط مدرسه ايستاده‌اند
بعضي‌ها سر صف
بقيه دارند بازي مي‌كنند...»
همين‌طور كه نام دوستانش را مي‌آورم
و از مدرسه صحبت ميكنم
آرام‌آرام بيدار مي‌شود
ادامه كلام را او در دست مي‌گيرد:
«آره، امروز ورزش هم داريم، بايد شلوار ورزشي بپوشم...»
تجربه خوبي بوده
بچه‌ها حسابي دنده‌راست بلند مي‌شوند
وقتي به اين روش بيدارشان ميكنم!
خلقت خدا نقص ندارد، همه چيزش حكيمانه است! :)
عمار سالك: لذت بردم
