وقتي آدمهاي خوبي داريم
زياد هم
توان علمي دارند
دانش كافي
مهارت عملي
تجربه عالي
وقتي ميبينيم انگيزههاشان بالاست
والا
ميخواهند خدمت كنند
فكر مستضعفين
انقلابي و در خط امام و رهبري
چرا فقط يكي را بايد براي دولت انتخاب كنيم؟
به اين موضوع فكر ميكردم
هر كدام برود زيان است
يكي را اگر برگزينيم
باقي بايد بروند؟!
چرا يك دولت ائتلاقي قدرتمند نداشته باشيم؟!
اگر رئيسي رئيس دولت شود
چقدر خوب كه محسن رضايي رئيس بانك مركزي
سعيد جليلي را بگذارد معاون اول
همزمان دبير شوراي عالي امنيت هم باشد
زاكاني وزير كشور كه نيروي انتظامي در دستش
استانداريها و فرمانداريها
محكم با فساد مبارزه كند
يا بشود وزير اقتصاد مثلاً
قاضيزاده جوان است و پرنشاط
پرتلاش هم حتماً
بشود وزير خانواده
همان وزارتخانهاي كه قصد داشت تشكيل دهد
فقط همين؟!
نه
چرا محدود به همينها
احمدينژاد را هم دعوت كنند به عنوان وزير تعاون، كار و رفاه اجتماعي
با توجه زياد به مستضعفين
تمام؟!
خير
سعيد محمد
حسين دهقان
حسن عباسي هم هست
بشود رئيس مركز بررسيهاي استراتژيك
رحيمپور ازغدي
حتي رائفيپور
ضرغامي هم كلّي ايده داشت
چرا مهدي نصيري نه؟
با آنهمه سوابق درخشان در مبارزه با فساد اقتصادي وزراي دولت هاشمي
پرويز داوودي
فرهاد رهبر
اميرمنصور برقعي
رئيس برنامه و بودجه
اينها همه روحيه انقلابي دارند
پركار هم هستند
اينطور حالتي مثلاً
فقط به عنوان مثال:
[تصوير در اندازه بزرگ]
حفظ انقلاب
بازگرداندن ارزشها
مبارزه با نظام استكبار
نظام سرمايهداري جهاني
عزم ملّي ميخواهد
همه را ميخواهد
مشاركت همه را
همه كساني كه در خط امام گام بر ميدارند
برداشتهاند
در تمام اين سالها
اين همه رويش و زايش و رشد و تعالي
رويشهاي انقلابي
آدم خوب كم نداريم
خيلي هم زياد
چرا يكي را انتخاب كنيم و سايرين را ردّ
همه با هم نميشود؟!
بايد بشود
اگر بخواهيم قطار انقلاب به ريل خود بازگردد
حتماً بايد بشود
نشود نميشود!
قال ابواليتامي و المساكين (ع): «قِيمَةُ كُلِّ امْرِئٍ مَا يُحْسِنُهُ» (نهجالبلاغه، ح81)
ارزش هر كس به مقدار دانايى و تخصّص اوست (ترجمه دشتي)