مسيرياب‌ها نرم‌افزارهاي خوبي هستند
كار راه مي‌اندازند
شهري را كه نمي‌شناسي
آشنا كه نباشي
با بچه‌ها بيرون بوديم
گفتم نزديك‌ترين پارك را نشان بده
داد
مسير خودرو را عوض كردم
چقدر بالا
چقدر مرتفع
و البته چقدر خلوت
انگار غير از ما كسي در پارك نبود
بام تهران بود واقعاً
حس مي‌كردي هم‌قدّ برج ميلاد شدي
باران گرفت
طاقي پيدا كردم و زير آن ايستاده
مرد جواني پيش آمد
رشته حقوق
دفتر وكالت داشت
سر بحث را باز كرد
همان مسأله هميشگي ازدواج و خانواده
مشكل اصلي جوانان اين روزگار
ياد استادي* افتادم
پرسيده بودند چرا آخوندها لباسي متفاوت دارند
آيا لباس شهرت نيست
در حالي كه مي‌دانيم زمان رسول خدا (ص) و ائمه اطهار (ع) نبوده است
لباس ايشان متفاوت از عامه مردم
پاسخ نيكي داد:
روحاني مثل مكانيك نيست
ماشين خراب شود و مراجعه كني دكّانش
يا مثل طبيب
بيمار برود به مطبّش
مغازه ندارد كه مردم هر وقت كار دارند آن‌جا بروند
زيرا فقط پاسخگوي مسائل شرعي نيست
كار او فقط «نظري» نيست
تخصص روحاني «سبك زندگي اسلامي» است
مردم هميشه و همواره و هر لحظه با او كار دارند
پرسش‌هاي روزمره زندگي را
هر جا كه به دين ارتباط دارد
كه البته همه‌اش مرتبط با دين
كه دين يك سبك زندگي است
كه دين به همه مسائل روزمره كار دارد
بپرسند
يا ببينند و الگو بردارند
لباس روحانيت براي اين است كه بفهمند اين آدم متخصص اين كار است
رفتارش
گفتارش
سلوك و منش او بشود الگويي براي دين‌داري
كار آخوند تبليغ «عملي» است
فلسفه لباس روحانيت اين
و گرنه كه ما هم مثل پريست‌ها
كشيش‌هاي مسيحي
مي‌شد عنداللزوم يك تكه سفيد لاي يقه‌مان بگذاريم و ناگهان به يك مبلّغ مذهبي تبديل شويم
اسلام اين‌طور نيست
الگوهايي مي‌خواهد كه به چشم ديده شوند
بين مردم باشند
با مردم زندگي كنند
ولي رفتارشان منطبق بر دين
با رفتار غيرديني متفاوت باشد
اين است كه استادي** مي‌فرمود:
روحاني بايد كه چشم و قلب و زبانش روحاني باشد
روحاني اگر «روحاني» باشد
لباس روحانيت هم به تن داشته باشد
مردم كه روحانيت او را ببينند
اصلاح مي‌شوند
جامعه طريق صلاح را در پيش مي‌گيرد
وقتي روحاني صالح باشد
در گذشته اين‌طور بوده
بايد آينده نيز چنين باشد!
كتب الأمير (ع): «وَ انْظُرْ إِلَى مَا اجْتَمَعَ عِنْدَكَ مِنْ مَالِ اللَّهِ، فَاصْرِفْهُ إِلَى مَنْ قِبَلَكَ مِنْ ذَوِي الْعِيَالِ وَ الْمَجَاعَةِ مُصِيباً بِهِ مَوَاضِعَ الْفَاقَةِ وَ الْخَلَّاتِ» (نهج‌البلاغه، ن67)
در بيت المالى كه نزد تو جمع شده دقت كن و آن را براى عيالمندان و گرسنگانى كه در نزد تو هستند مصرف كن، و به فقيران و نيازمندان برسان. (ترجمه انصاريان)
* استاد حسيني الهاشمي (ره)
** استاد طيّآره (ره)
