گزارشي تقريباً مفصّل درباره فعاليت‌هاي مؤسسه فقاهت و تمدن‌سازي اسلامي‌ست كه به عنوان پيشنهادي براي ايجاد فضاي گفتماني تدوين كردم.
تحوّل سخت است. خصوصاً وقتي بزرگان سن بالا داشته باشند. اين را همه مي‌دانند، سن انسان كه بالا مي‌رود، محافظه‌كار مي‌شود معمولاً. اصلاً وظيفه‌اش و تكليفش مي‌شود اين‌كه حفظ گذشته نمايد و اجازه تغيير ندهد. از نزديك در جريان فعاليت‌هاي شوراهايي بودم كه به سرانجام نرسيدند. در طيّ پروژه‌هاي متعدّد، بارها و بارها اقدام به تجميع آسيب‌هاي حوزه و راهكارهاي پيشنهادي نمودم و صدها عنوان را طبقه‌بندي كرده در اختيار مسئولين قرار داده بودم. دستور جلسات بسياري از نشست‌ها و اجلاسيه‌ها را تدوين كرده بودم تا حركتي در بزرگان پديد بياورد براي پذيرش تغيير و تولّي و مديريت آن. اما انگار تكان نمي‌خوردند. اثري نداشت. روزي قدرتمندي رو به من كرد و گفت: «ما هم در سن شما بوديم خواستيم همه چيز را عوض كنيم، فلان بزرگ گفت: كرديم نشد، نكنيد نمي‌شود!» منظورش اين بود كه دلسردم نمايد. و موفق هم شد. موفق هم شد. من ديگر از تلاش براي ايجاد تغيير دست كشيدم. اما وقتي ديدم يك برادري پيدا شده كه محكم و راسخ ايستاده، تصميم گرفتم حمايتي نمايم. رفتم و با مسئولي صحبت كردم. خواست تا مطلبي بنويسم و بدهم تا بدهد به مسئول‌ترها. اين متن را از همين رو نوشتم.
دو روز انسان نبايد مانند هم باشد. با نوشتن نظر خود، كمك كنيد متفاوت از ديروز باشم:
اكبرنژاد
جمعه ۱۶ شهريور ۱۳۹۷
اين نوشته را مي‌توانيد به صورت رايگان از لينك‌هاي روبه‌رو دريافت نماييد.
تماس
پيامك
ايميل
ذخيره
