ساختار و شرح وظايف ستاد تأسيس مجمع اساتيد حوزه علميه

اين جزوه برنامه، سازمان و هزينه تأسيس مجمع را پيش‌بيني كرده است. در ابتدا نيز هدف از تأسيس مجمع و ستاد مؤسّس را بيان نموده، سه سازوكار مشابه تشريح شده است؛ نهادهاي علمي، نهادهاي گسترده و نهادهاي پشتيبان.
مجمع مذكور به دليل اين‌كه ويژگي‌هاي هر سه اين نوع نهادها را دارد، بايد سازوكار آن به گونه‌اي طراحي گردد تا بتواند پاسخگوي نيازها باشد.

دوستان فرمودند عزم جدّي هست بر تأسيس قاعده‌اي گسترده براي جامعه. خواستند اگر نظري دارم ارائه نمايم. همين‌كه بنده را شايسته پنداشتند و در اندازه چنين مطلبي، بسي خرسند شدم و پا از گليم خود درازتر كرده، چنين چيزي نوشتم. شايد چون از خواسته آنان گمان كردم و به خيالم آمد واقعاً در اين حدّ هستم! اين نوشته را دادم و پي‌گير هم البته نبودم كه بدانم چه شد يا چه نشد.
مهم‌ترين مطلبي كه در نظر داشتم و در اين جزوه گنجاندم، بحث ارزيابي علما و فضلاي حوزه بود. ما حتماً ابزاري نياز داريم براي چنين درجه‌بندي. بدون دانستن درجه قابليت و توانايي هر فرد از فضلاي حوزه كه نمي‌توانيم دست به انتخاب بزنيم. چنين شد كه پيشنهاد خود براي ارزيابي را به چهار مقوله منحصر كردم: «سلوك روحاني»، «علم و دانش»، «ارتباط اجتماعي» و «بصيرت سياسي». عناصري كه به نظرم آمد در طي قرن‌ها شيوه برترگزيني شيعيان در انتخاب مرجع تقليد بوده است.
براي هر كدام بايد شاخص‌هايي استخراج شود و فضلاي روحاني و علماي ربّاني بر اساس آن سنجيده شوند.
در گذشته حوزه نيز مكانيزم‌هايي براي ارزيابي وجود داشته است، امّا با توجه به تعداد كم روحاني و سبك خاصّ تحصيل كه هر فرد را ممتاز نزد استاد مي‌نمود، شيوه تعليم و تربيت به گونه‌اي بود كه همه ابعاد قابل ارزيابي مي‌نمود، امّا با افزايش كمّي طلاّب و روحانيون نمي‌شود تنها به مدارج علمي اكتفا كرد و تقوا هم بايد دخلي در ماجرا داشته باشد. حساسيت اين مجمع بيشتر در جنبه ارزيابي و درجه‌بندي است.
البته آن‌چه اين كمترين نوشته تنها طرح پيشنهادي نيست و حتماً بزرگاني در اين زمينه مشغول انديشه و فعاليت مي‌باشند.