اين‌جا مي‌خواهم جواب چند سؤال شما را با هم عرض كنم
يكي درباره توقف نماد
ديگري نهايتِ تورم
يعني ته آن كجا خواهد بود؟
آيا هميشه ادامه خواهد يافت
خب، قبلاً اشاره كرده بودم
وقتي از ولفير صحبت كردم
اقتصاد سرمايه‌داري مانند دو ظرف آب متصل به هم روي دو كفه ترازوست
مانند داروغه ناتينگهام
يك سكه بايد بياندازد
تا باقي را بردارد
اگر آبي در كفه ديگر نباشد
به اين كفه آبي وارد نخواهد شد
پس
دولت سرمايه‌داري مدام بايد به قشر ضعيف پول تزريق كند
تا بتواند پول درو كند
بازار بورس هم از اين قاعده مستثني نيست
اگر كارگزاران عمده
و ارشد
رها شوند
تمام بورس را يك شبه مي‌بلعند
تمام دارايي كف بورس
يعني جمعيت خرده‌كارگزاران
بالا كشيده شده و تمام مي‌شود
روز بعد ديگر بورس راكد مي‌شود
و اين پايان نظام سرمايه‌داري‌ست
نظام سرمايه‌داري مثل رودخانه است
اگر سرمايه در آن جريان نداشته باشد
فوراً مي‌ميرد
زيرا در حال خوردن از آينده است
و كار در آينده
امروز در آن به مصرف مي‌رسد
پس بايد نيروهاي جامعه را همچنان وادار به كار كند
مثل همين خود آقاي پانزي
چرا بساطش را جمع كردند؟
خود آمريكايي‌ها
خود سرمايه‌دارها
يا همين اخير
آقاي مِيداف
او هم پونزي داشت عمل مي‌كرد
[ادامه دارد...]
