خيلي براي ادب‌شان تلاش مي‌كنم
شايد كمي بيشتر از آن‌چيزي كه مرسوم است در عرف جامعه
هر كدام‌شان به ديگري برخورد كند
حادثه‌اي اگر پيش بياورد
خواسته يا ناخواسته
دانسته يا نادانسته
فوري بايد بگويد: ببخشيد!
امر رسول خداست (ص) كه اصلاح «ادب» بر عهده پدر است.

امروز اتفاق جالبي افتاد
فهميدم ملكه شده براي‌شان
اخلاق شده و غير ارادي
سيداحمد داشت طناب مي‌زد
از همين طناب‌ها براي‌شان خريده‌ام
كه با دو دست مي‌گيرند و مي‌چرخانند و از زير پا و بالاي سر مي‌گذرانند و مدام مي‌پرند
همان بازي دخترانه كه هرگز ياد نگرفتم :)
هماهنگي‌اش را از دست داد و طناب به پايش خورد
فوري گفت: «ببخشيد» به خودش!
از خودش طلب بخشش كرد كه ضربه و آسيب زده است!
لذت بردم از ملكه شدن چنين خُلقي در او.

حالا خيلي از رفتارهاي ديگر را بايد براي‌شان ملكه كنم
چقدر كار دارم من...! :~(