دو روز پيش يكي از دوستان آمد گوگل‌تاك و سلام كرد
احوال پرسي و گفت عازم قطر است
هفته بعد هم لبنان خواهد بود
هيجان خود را با چند اسم صوت كه نشان دادم گفت: «بعد از آن هم مصر خواهم رفت!»
گفتم: اين‌ها را كه گفتي حسادتم برانگيخته شد
اما سعي مي‌كنم به غبطه تبديلش كنم
تلاش كنم تا ...
تير خلاص زد كه: «در خيلي چيزها من به تو حسادت دارم، اين يكي به اونا در»

امروز صبح هم اتفاقي افتاد
اتفاقي كه بارها و بارها افتاده است
اما خيالي در ذهنم شكل داد
و فكرم را به نقاطي كشاند
كه ترس بر بدن انسان مي‌نشاند

رفته بودم به يكي از اين مؤسسات بزرگ
نهادي مشهور و معروف و بسيار هم قدرتمند
دعوت كرده بودند براي سفري به يزد
امروز اما براي كاري ديگر
يكي ناگهان گفت: «آقا سيد، اي كاش من هم روحيه شما رو داشتم!»
از اين‌كه نفهميدم منظورش چيست
شايد هم چون از حرفش خوشم آمده بود، پرسيدم: «كدام روحيه؟»
- «اين‌كه پول براي‌تان مهم نيست و براي رضاي خدا كار مي‌كنيد!»
خيلي جدّي اين حرف را زد انگار
متفاوت از دفعات بسيار زيادي كه تا به حال از آدم‌هاي ديگر شنيده بودم
كه خيلي‌ها فقط براي تعارف مي‌گفتند
و شايد هم در دل‌شان مسخره مي‌كردند
همين جدّيت تحت تأثيرم قرار داد
بيرون كه آمدم
در كوچه قدم كه مي‌زدم
چيزي در ذهنم خلجان كرد
مي‌خواهم اين را بنويسم

وبلاگ جاي بيان انديشه‌هاست؟
وبلاگ جاي گفتن خاطرات است؟
وبلاگ براي إخبار و اطلاع‌رساني است؟
نمي‌دانم، ولي امروز كه هر كاري با آن دارند مي‌كنند

من هم فكرم را مي‌نويسم
فكري كه فكر مي‌كنم
اگر مرا ترسانده
مي‌تواند ديگران را هم بترساند
از آن ترس‌هايي كه خيلي خوب است!

[... و من مُردم!]
نكير: خب بخون اون ليستو ببينيم چي داره اين بنده خدا
منكر: يه سايت طراحي كرده براي مؤسسه فلان
نكير: چقدر گيرش اومده؟
منكر: هفتاد ميليون نقد حساب كرده، يه سي‌تا هم خُرد خُرد
نكير: خب اين‌كه تسويه شده، كار خير ديگه چي داره؟
منكر: شش‌تا پژوهش داشته واسه نهاد فلان
نكير: چي گيرش اومده؟
منكر: صد و ده ميليون تومان نقد، يه پنجاه ميليون تومني هم خُرد خُرد
نكير: اين خير هم تسويه شده

[همين‌طور منكر مي‌خوانَد
و نكير مي‌گويد: تسويه شده]

[ميّت رنگش پريده
هاج و واج نگاه مي‌كند
تاب نمي‌آورد و عربده مي‌كشد]

موشح: آقا به خداوندي خدا سوگند
به همونيكه من و شما رو خلق كرده
من يه قرون هم پول نگرفتم از اينا
بعضياشونم اگه يه خورده پول دادند
من به رسم هديه برداشتم
طي كه نكرده بودم
همه اين كارا رو هم براي خدا كردم
براي امام زمان كردم
براي اسلام كردم
براي رضاي خدا كردم به خدا...

[صداي ميّت قطع مي‌شود
ناي سخن گفتن ندارد ديگر
شايد هم به اشاره نكير زبانش از حركت افتاده]

نكير: پول نگرفتي كه نگرفتي
براي ما تسويه كردن مهمه
عموم مردم كاراي خيرشونو با پول تسويه مي‌كنن
تو با «اعتبار» تسويه كردي
تموم شد رفت
اين‌جا «اعتبار هم در حكم پوله»

و منكر ادامه مي‌دهد: نگاه كن مسلمان!
شصت و چهار تا جلسه رفتي، همه جلوي پات بلند شدن
گفتن: «به‌به، آقا سيد تشريف آوردن»
و كلّي هم تحويلت گرفتن
توي چهل و شش‌تاشم رفتي بالاي مجلس نشستي
منكر رو به نكير: اين مي‌شه چقدر؟
[چيك چوك، تق... صداي -مثلاً- حركت مهره‌هاي چرتكه]
نكير: اين مي‌كنه به عبارتي صد و هجده ميليون
منكر: خب، در صد و هشتاد و چهار نقطه هم ازت تعريف كردن
هي نشستن و پا شدن گفتن: فلاني چقدر مخلصه! چقدر آدم خوبيه!
تو هم خوشت اومد، تهِ دلت حال اومد
گاهي هم لبخند زدي...
رو به نكير: چقدر شد؟
[چيك چوك]
نكير: هشتاد و دو ميليون هم اين‌جا
...
[نكير و منكر همين‌طور مشغول محاسبه هستند]

و من با خود وقتي اين فكرها را مي‌كردم [...]

خيلي بد است انسان نه دنيا داشته باشد و نه آخرت، كه خدا برايش بگويد:

«وَمِنَ النَّاسِ مَن يَعْبُدُ اللَّهَ عَلَى حَرْفٍ فَإِنْ أَصَابَهُ خَيْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ وَإِنْ أَصَابَتْهُ فِتْنَةٌ انقَلَبَ عَلَى وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْيَا وَالْآخِرَةَ ذَلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِينُ» (حج:11)
و از مردم كسى است كه خدا را فقط بر يك حال [و بدون عمل] مى‌پرستد، پس اگر خيرى به او برسد بدان اطمينان يابد و چون بلايى بدو رسد روى برتابد. [چنين شخصي] در دنيا و آخرت زيان ديده است، اين است همان زيان آشكار.

پ.ن. يكي از دوستان اين آيات را تذكر دادند كه بسيار تأمل‌برانگيزتر است:

«قُلْ هَلْ نُنَبِّئُكُمْ بِالْأَخْسَرِينَ أَعْمَالًا، الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعًا، أُولَئِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ وَلِقَائِهِ فَحَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فَلَا نُقِيمُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَزْنًا، ذَلِكَ جَزَاؤُهُمْ جَهَنَّمُ بِمَا كَفَرُوا وَاتَّخَذُوا آيَاتِي وَرُسُلِي هُزُوًا» (كهف:103-106)
بگو آيا شما را از زيانكارترين مردم آگاه گردانم، [آنان] كسانى‌اند كه كوشش‌شان در زندگى دنيا به هدر رفته و خود مى‌پندارند كه كار خوب انجام مى‌دهند، [آرى] آنان كسانى‌اند كه آيات پروردگارشان و لقاى او را انكار كردند در نتيجه اعمالشان تباه گرديد و روز قيامت براى آنها [قدر و] ارزشى نخواهيم نهاد، اين جهنم سزاى آنان است چرا كه كافر شدند و آيات من و پيامبرانم را به ريشخند گرفتند.