زمان مي‌گذرد
گذشت
گاهي نگاه به گذشته
سپاس خداي را
همه در گذر
بعضي مي‌آيند
بعضي مي‌روند
همه در عبور

بعضي نقاشي‌هاي كودكي‌شان را نگه داشته‌ام
اين‌ها را مريم كشيده است
وقتي خيلي كوچك بود:



خدا را شكر
امروز پيشرفت
خيلي متفاوت
طراح لباس
كلاس يازدهم
همان سوم دبيرستان خودمان

چقدر زود مي‌گذرد
و چقدر خوشحال
انسان شاد مي‌شود وقتي پيشرفت را مي‌بيند
نتيجه زحمات
الطاف الهي را
نعمت‌هايي كه ارزاني داشته
چه سختي‌هايي كه پشت سر
چه مشكلاتي كه رفع
بحول و قوّه پروردگار

فرزندان نعمت‌هاي خداوند هستند
احساس موفقيت
براي والدين
وقتي رشد مي‌كنند
آثاري كه باقي مي‌مانند
باقيات صالحات
إن‌شاءالله
اگر به درستي تربيت يافته!

قال امام الاُمّة (ع): «فَلَوْ أَنَّ أَحَداً يَجِدُ إِلَى الْبَقَاءِ سُلَّماً أَوْ لِدَفْعِ الْمَوْتِ سَبِيلًا، لَكَانَ ذَلِكَ سُلَيْمَانَ بْنَ دَاوُدَ (عليه السلام) الَّذِي سُخِّرَ لَهُ مُلْكُ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ مَعَ النُّبُوَّةِ وَ عَظِيمِ الزُّلْفَةِ، فَلَمَّا اسْتَوْفَى طُعْمَتَهُ وَ اسْتَكْمَلَ مُدَّتَهُ، رَمَتْهُ قِسِيُّ الْفَنَاءِ بِنِبَالِ الْمَوْتِ وَ أَصْبَحَتِ الدِّيَارُ مِنْهُ خَالِيَةً وَ الْمَسَاكِنُ مُعَطَّلَةً وَ وَرِثَهَا قَوْمٌ آخَرُونَ» (نهج‌البلاغه، خ182)
اگر كسى براى جاويد ماندن در دنيا نردبانى مى يافت، يا براى دفع مرگ راهى پيدا مى كرد، هر آينه سليمان بن داود عليه السّلام بود، كه سلطنت بر جنّ و انس را همراه با نبوت و منزلت عظيم قرب در اختيارش گذاشته بودند، ولى چون روزى مقدّرش را خورد، و مدّت عمرش را تمام كرد، كمانهاى نيستى با تيرهاى مرگ به كارش پايان داد، و شهرها از وجودش خالى، و خانه ها معطّل ماند، و همه مانده هايش را ديگران به ارث بردند. (ترجمه انصاريان)