عنوان‌گذاري فيش‌هاي اختيار در منابع فرهنگستان

طبقه‌بندي هميشه آسان نيست. وقتي درباره اختيار جزوات را مطالعه كردم، آن دسته از جزواتي كه در اختيار داشتم، بيش از سي صفحه مطلب جمع شد. هر چه مي‌خواندم، نمي‌توانستم به صورت ذهني دسته‌بندي نمايم. فهم منسجمي از حجم مطالب پيدا نمي‌كردم. لازمه طبقه‌بندي درك اصلي و فرعي بودن مطالب است. وقتي يهو تمام مطالب را مهم تشخيص مي‌دهي، همه‌شان نو و جالب و جذّاب، همه اصلي كه بشوند، اصلاً طبقه‌بندي ممكن نيست ديگر! بايد كاري مي‌كردم. رفتم سراغ روش دو مرحله‌اي در طبقه‌بندي. ابتدا كل متن را عنوان‌گذاري كردم. يعني ابتدا تقطيع و تجزيه و سپس نوشتن خلاصه آن‌چه كه قصد بيان داشته است. به اين ترتيب بيش از صد عنوان به دست آوردم. حالا مي‌شد خود را از متن بكشم بيرون و فارغ از لحن بيان مطالب و عبارت‌پردازي‌هاي آن، تنها به محتوا توجه كنم. محتوا را از عناويني كه خود نوشته بودم بفهمم. اين‌طور بهتر مي‌توانستم روابط را درك كنم. ارتباطاتي كه بين مفاهيم در اين متن‌ها برقرار شده بود. كار آسان شد ناگهان. حالا من صد تا - حدوداً - تك جمله داشتم كه بايد با هم مقايسه مي‌كردم. مي‌سنجيدم و اصلي و فرعي آن‌ها را پيدا مي‌نمودم. كردم و شد. يعني بعد از اين مرحله توانستم به طبقه‌بندي مطلوب خود دست يابم.