فهرست منابع فرهنگستاني پروژه مطالعاتي اختيار

بيشتر منابعي كه در فرهنگستان علوم اسلامي وجود دارد «جزوه» هستند. جزواتي معمولاً چهارده الي پانزده صفحه‌اي كه كل گفتگو و مباحثه يك جلسه پژوهشي را در خود دارند. در فرهنگستان رسم بر اين بود كه نوار هر جلسه پژوهشي توسط يك يا دو نفر روي كاغذ پياده مي‌شد. زماني كه سرعت زياد لازم بود، يك طرف نوار را، يعني نيمساعت از جلسه، يك نفر و روي ديگر را فردي ديگر پياده مي‌كرد. در اين موارد، دو كپي از نوار تهيه مي‌كردند. زيرا نوار اصلي به بايگاني اسناد منتقل مي‌شد و آرشيو مي‌گرديد. سپس يك فرد ديگر متن پياده شده از نوار را كه به شدّت محاوره‌اي بود ويراستاري مي‌كرد. اسم اشخاص را اضافه مي‌نمود و عبارات را اصلاح و موارد متعدّدي مانند: انتقال مطالب فرعي و حاشيه‌اي به پاورقي. در مرحله بعد يك فرد ديگر وظيفه عنوان‌گذاري را برعهده مي‌گرفت. اين فرد معمولاً ارشد گروه بود. فردي كه توان بالاتري در درك محتواي مباحث علمي داشت. زيرا عنوان‌گذاري دشوارترين كار در فرهنگستان علوم اسلامي محسوب مي‌گرديد. اين كار در حقيقت يك‌جور ارزش‌دادن به محتوا محسوب مي‌شد، نوعي اولويت‌گذاري ميان مطالب؛ حرف‌هاي مهم درشت مي‌شد و سرشاخه و حرف‌هاي غيرمهم مي‌رود در زيرشاخه‌ها. در نهايت هم يك عنوان براي جلسه ثبت مي‌شد. ضرورتاً نيز هر جزوه بايد شناسنامه مي‌داشت. شناسنامه بسيار كاملي كه اسامي تمام آدم‌هاي فعال در كار را ثبت مي‌نمود. پس هر جزوه در فرهنگستان به يك نوار دلالت دارد و هر نوار چه؟! هر نوار معمولاً صوت يك جلسه از يك دوره پژوهشي بود. غير از تك‌جلسه‌ها كه موردي بودند. بنابراين هر جزوه متعلّق است به يك پژوهش كه عنواني مستقل براي خود دارد و طبيعتاً يك «كد پژوهش». هر جلسه هم يك «كد جلسه». دوره‌هاي پژوهشي نيز تحت موضوعاتي عام قرار مي‌گرفتند، مثلاً: فلسفه يا اصول فقه. وقتي منبع‌شناسي كردم براي پروژه مطالعاتي اختيار، منابع را به اين شكل مشخص نمودم.