هفت ايده در خصوص استفاده اطلاعاتي از اينترنت است كه به صورت دست‌نويس ارائه شده، در زماني بسيار دور.
كاملاً اتفاقي و تلفني با او آشنا شدم. ظاهراً وظيفه‌اي كه داشت بدجور با داده و اطلاعات گره خورده بود. يك روز پشت تلفن خواست هر چه ايده به نظرم مي‌رسد برايش ارسال كنم و براي اين كار فقط شماره يك صندوق پستي را به من داد. او را نمي‌شناختم و هرگز نديده بودم. ولي به نظر مي‌رسيد آدم خوبي‌ست. من هم در اوج شور و شوق جواني، روزهايي كه شب و روزم با اينترنت آميخته بود و از كارهايي كه مي‌توانستيم بكنيم و نمي‌كرديم كلافه، عاشق اين بودم كه راه‌هايي را نشان بدهم و كارهاي بزرگي را ايده‌پردازي كنم.
طرح‌هاي مذكور را در حجره نوشتم. رايانه در دسترس نداشتم و ناگزير از خودكار استفاده كردم! كاري كه امروز برايم بسيار دشوار است؛ اصلاً مگر مي‌شود با خودكار هم نوشت؟! چند خط كه با مداد يا خودكار مي‌نويسم انگشتم درد مي‌گيرد. مردم چگونه از قلم براي نوشتن استفاده مي‌كنند پس؟! در گذشته چگونه خودكاري بودم؟! امروز چرا نمي‌توانم؟! بگذريم.
من هيچ اطلاعي ندارم كه اين ايده‌ها اجرايي و عملياتي شده‌اند يا خير. اصلاً مرتبط با آن جريان نبودم و نيستم. فقط صرفاً اين ايده‌ها را چند هفته‌اي مي‌نگاشتم و پست مي‌كردم. يكي دو باري هم تلفن زنگ زد و صدايي از پشت خط گفت: «نامه شما رسيد، تشكر!» اين تماس براي چند طرح آخر اتفاق نيافتاد. مدتي گذشت و خبري نشد. ايده‌هاي من هم تمام شدند!
آن‌چه من نوشته‌ام پايان نيست، آغاز است. براي ادامه راه، نقطه‌نظر خود را ذيلاً بنويسيد:
ممنون
شنبه ۱۸ اسفند ۱۴۰۳
اين نوشته را مي‌توانيد به صورت رايگان از لينك‌هاي روبه‌رو دريافت نماييد.
تماس
پيامك
ايميل
ذخيره
