هفت شماره نخست نشريه نجم

يكي از دوستاني كه با هم هندسه بحث مي‌‌كرديم، به عنوان مقدمه ورود به فلسفه‌، يك روز خبر داد: آن طرف خيايان يك‌جايي باز شده، تلسكوپ هم دارند! رفتم كه ببينم، ماندگار شدم و در دوره آموزشي شركت كردم.
زمان زيادي از شركت در كلاس‌هاي فيزيك و رياضي و نجوم نگذشته بود كه آقاي عابديني يك روز در مدرسه معصوميه(س) راهم را بست، روي پله‌ها نشستيم و چندكلمه‌اي صحبت كرديم. پيشنهاد ايشان اين بود كه يك نشريه تخصّصي در عرصه نجوم راه بياندازيم، به پشتوانه مالي مركز. خيلي راحت توانست مرا قانع نمايد. شروع كار هم با حضور آقاي مصطفي‌لو به صورت سه‌نفره كليد خورد. هر كس بخشي از مطالب را جمع‌آوري مي‌كرد. بيشتر ترجمه‌ها و تمامي جدول‌هاي كلمات بر عهده بنده بود. مقداري از صفحه‌بندي نيز. هر ماه دور هم جمع مي‌شديم و ظرف يكي دو روز كار را جمع مي‌كرديم.
اين‌ها را به عنوان پيش‌شماره توليد كرديم كه بلكه رئيس محترم مركز موافقت نمايد و امتيازي ثبت نموده و رسمي، براي قرار گرفتن در كيوسك روزنامه‌فروشي، تهيه نماييم. ايشان تا آخر كار نپذيرفت كه تيراژ از ۵۰ نسخه كپي سياه و سفيد بالاتر برود. لذا تنها در اختيار دوستان شركت‌كننده در كلاس‌هاي آموزشي قرار مي‌گرفت و من هر بار يك شماره هم در كتابخانه مدرسه مي‌گذاشتم. وقتي هم كه براي مقابله با اين تصميم رئيس مجموعه، اساتيد را داخل قضيه كردم و تصميم گرفتم هيئت علمي و هيئت تحريريه تشكيل دهم، طرح آن را كه تهيه نموده و به شور گذاشتم، رئيس مركز آن‌چنان وتو فرمود كه ديگر پايم را مركز نگذاشتم و به راه خود رفتم كه رفتم!