كاربرگ درخواست سخت‌افزار

كيفيت توزيع سخت‌افزار در مركز خوب نبود. تقريباً در هيچ كدام از مؤسسات مرسوم حوزوي، اين وضع چندان مطلوب نيست. يعني اساساً توزيع سخت‌افزار ملاك‌ها و شاخص‌هاي مناسبي ندارد كه قابل توجيه باشد. غالباً با نگاه شخصي مديران و ذوق و سليقه و تا حدّي هم ميزان برش و فشار هر مدير نسبت مستقيم دارد. امّا در بيش‌تر مواقع با نياز اصلي واحدها نسبت معكوس داشته و طبيعتاً كارآمدي مطلوب را حاصل نمي‌كند. در مركز، يك شوراي سخت‌افزار تشكيل دادم، در سطحي بالاتر، با حضور قائم مقام مركز و چند تن از معاونان. آئين‌نامه‌اي هم براي آن شورا تنظيم كردم و الگويي طراحي كردم براي سخت‌افزار كه اولين نمونه در موضوع خود بود. حداقل در مجموعه‌هايي كه بنده ارتباط داشتم مشابه نداشت. براي اولين بار تمامي كاركردهاي سخت‌افزار را ترسيم نموده و متناسب با هر واحد، اولويت‌ها را مشخص ساخته بودم. اين كاربرگ براي سفارش طراحي شد، مسيري كه دسترسي به اولويت‌ها را فراهم نمايد. هر واحدي كه درخواست سخت‌افزار دارد، بايستي كاربرگ را تكميل نمايد و اولويت‌ها نيز در ذيل كاربرگ بر اساس الگوي مصوّب نوشته خواهد شد. الگو را كاملاً عددي كرده بودم. وقتي كمّي و عددي باشد، مقايسه و سنجش ساده‌تر شده و تصميم را دقيق‌تر مي‌نمايد. اگر چه احتمالاً در موارد خاصّ روش كمّي بايد جاي خود را به كيفي بدهد، با توجه به اين‌كه تمامي عوامل قابل كمّي شدن نيستند! اين نكته را بعدها در نقدهايي كه به مكتب پوزيتيويسم منطقي وارد است يافتم!