پلان پيشنهادي براي ساخت طبقه سوّم ساختمان

قبل از اين‌كه من بيايم قم برادرم آمد. قم تازه استان شده و نيروي كار نياز داشتند ادارات. برادرم آمد و در اداره استاندارد قم مشغول كار شد. مهندس بود و به عنوان كارشناس. من هم بعدتر طلبه شدم، پس از اتمام دبيرستان و ديپلم و پيش‌دانشگاهي. پدرم خانه بزرگي در تهران داشت، فروخت و خانه كوچك‌تري خريد و به نام مادرم زد. پول باقي‌مانده را آورد قم و يك خانه دوطبقه كلنگي خريد بين خيابان رسالت و دورشهر. برادرم نخواهد مستأجر باشد. من كه هنوز در حجره بودم، طبقه پايين را خودشان هر وقت مي‌آمدند قم استفاده مي‌كردند. بعد كه خيابان جمهوري خواست ساخته شود، آن خانه بايد خراب مي‌شد ظاهراً، فروختند و يك نيمه‌ساخته در پرديسان خريدند. من كه ازدواج كردم آمدم طبقه پايين و طبقه بالا هم كه برادرم. تا اين‌كه كارش درست شد و منتقل شد تهران. پدر و مادرم هم بازنشسته آمدند طبقه بالا. من و سه فرزندم پايين.
يك روز پدرم پيشنهاد كرد حالا كه كوچه بغل سه طبقه ساخته‌اند، پس شهرداري مجوّز مي‌دهد. بگيريم و طبقه سوم را بنا كنيم. از من نقشه خواست. اين پلان را طوري طراحي كردم كه اتاق شرقي براي خودم باشد، هر كدام از سه فرزندم نيز در سمت جنوب يك اتاق داشته باشند مستقل. هر اتاق هم كمدديواري مفصل دارد. استثنائاً گريزي زدم به سبك سنّتي خانه‌سازي و يك نورگير براي دو اتاق خوابي كه پنجره ندارند در نظر گرفتم كه از سقف نور بگيرند.
چه شد؟! هيچ! پدرم گفت پول ندارد. بعدتر هم گفت اصلاً مگر چند سال زنده است كه بخواهد عمر خود را صرف ساخت و ساز كند، حالش را ندارد يعني كه بالاي سر كار باشد. كلاً منصرف شد. من هم كه اصلاً وُسعم نمي‌رسد به اين زياده‌خرجي‌ها! همين زيرزمين هستيم خدا را هم شكر مي‌كنيم. بهتر از مستأجري‌ست. :)