حسينيه انقلاب؛ بانك اطلاعات اينترنتي امام خمينی(ره)
دو بخش دارد؛ نخست نوشته‌اي كه فضاي كار را شرح مي‌دهد كه مبناي جلسه گفتگو قرار گرفت. بخش دوم نيز طرح پيشنهادي با عناوين: ضرورت طرح، تعريف محدوده طرح، فعاليت‌هاي اجرايي طرح، پشتيباني طرح و در نهايت هزينه‌هاي طرح به تفكيك مورد.همه اين موارد تنها فاز اول اين پروژه بزرگ بود.
به ضميمه طرح نيز يك صفحه دسته‌بندي دوستان از عناوين اطلاعاتي پيشنهادي براي سايت است.
طبيعتاً بسيار خوشنود گشتم هنگامي كه خبردار شدم دوستان قصد دارند آرشيوي از فرمايشات امام راحل(ره) در سازمان ايجاد كنند. از مدت‌ها پيش گله داشتم كه چرا به هر مناسبتي مطلب مناسبي از امام(ره) در رسانه منتشر نمي‌شود و چرا به طور منظّم در ساعاتي خاصّ فرمايشات ايشان پخش نمي‌گردد. نمي‌دانستم كه علّت آن در دسترس نبودن منابع مورد نياز براي اين كار است. شروع كار از يك تماس تلفني از سوي دوستان در تهران بود و به دنبال آن يك صفحه فكس كه در آن دسته‌بندي اطلاعاتي را كه بايد در يك سايت با عنوان «شمس جاويد» منتشر مي‌شد، با تجربه انتشار چنين ستوني در هفته‌نامه داخلي صداوسيما. ابتدا چند صفحه‌اي نوشتم و اصرار بر اين‌كه نخست بايد يك بانك اطلاعات جامع از فرمايشات ايشان(ره) ايجاد شود و عنوان آن را «حسينيه انقلاب» گذاشتم و اكتفا به يك سايت و جمع‌آوري اندكي اطلاعات را شايسته ندانستم. دوستان جلسه‌اي با چندي از مسئولين سازمان در تهران ترتيب دادند و به دنبال آن به جام جم رفتم. گفتگوهايي انجام گرفت و سعي كردم فضاي كار را برايشان شرح دهم. مسئولين امر شاكي از موانع موجود بر سر راه چنين كاري بودند. مراكزي كه بايد اطلاعات را در اختيار مي‌گذاردند استنكاف مي‌كردند و عدم همكاري با سازمان مانع ايجاد چنين آرشيو ديجيتالي مي‌گشت. البته بنده نمي‌توانستم اين عدم همكاري را درك كنم و اين عذر را بپذيرم. بر نظر خود پافشاري كردم كه بدون چنين آرشيو ديجيتالي خطر از دست رفتن اطلاعات وجود دارد. پيشنهادي نيز براي يك فراخوان عمومي داشتم، تحت عنوان مسابقه يا نمايشگاهي كه منشأ جمع‌آوري اطلاعات و اَسناد و نوارهايي مي‌شد كه در دست مردم بود و كم‌تر در اختيار مراكز مسئول. آقايان با ناباوري به طرح نگاه مي‌كردند و در نهايت تقاضايشان محدود به اين شد كه شخص بنده مسئوليت كار را پذيرفته و در آن بخش سازمان مشغول شوم و اداره روندكار را شخصاً بر عهده گيرم. بيشتر اوقات تقاضاي مسئولين همين است، يك جور از زير مسئوليت فرار كردن است. گذاشتن بر عهده يك نفر و به سراغ ساير كارها رفتن! عرض كردم مانعي ندارد، ولي به شرط تضمين فراهم شدن امكانات لازم. عرض كردم حداقل اين‌كه معرفي‌نامه‌هايي كه بتوان به مراكز مختلف سر زد و اطلاعات را جمع‌آوري كرد. خواستند طرحم را بنويسم و پيش‌بيني هزينه را اعلام دارم. چنين كردم و بلافاصله پس از بازگشت متني تهيه نمودم و ارسال كردم. ديگر خبري نشد! همين!
