فرآيند پردازش ايده‌هاي فرهنگي
همين‌طور خطي، پشت سر هم، ۹ سرفصل مورد بررسي قرار گرفته است.ابتدا از ضرورت فعاليت‌هاي فرهنگي آغاز شده و پس از پرداختن به ضرورت استقلال اقتصادي عرصه فرهنگ، از امكان سودآوري فعاليت‌هاي فرهنگي سخن به ميان آمده است. به سابقه رويكرد اقتصادي در نهادهاي فرهنگي سنّتي اشاره شده و در جستجوي ايده‌هاي فرهنگي سودآور، مكانيزمي بيان شده كه مي‌تواند با پردازش ايده‌هاي فرهنگي، آن‌ها را تبديل به پروژه نمايد و بر اساس سازوكار مديريت پروژه‌هاي فرهنگي- اقتصادي، آن‌ها را به ثمر برساند. در انتها نيز ساختار تشكيلاتي چنين نهاد فرهنگي مستقلي تشريح شده است.
۹ صفحه مطلب و پرداختن به اين ۹ سرفصل مفصل! آري، مي‌شود، وقتي غرض بيان خلاصه باشد و ذكر ايده‌ها و به اجمال گذر كردن.
حكايت هم چندان طولاني نيست، چون سابقه زيادي ندارد فكر كردن من به چنين موضوعي. اولين بار مركز نصر بود كه از پول در آوردن به واسطه ايده‌هاي فرهنگي با من سخن گفت. بعد ديدم كه مؤسسه طلايه‌دارن هم چنين غرض و هدفي دارد. آن‌جا نيز جلساتي برگزار كرديم براي بررسي اين‌كه چگونه مي‌توان از فرهنگ كسب درآمد كرد!
چرا؟! نه... براي پر كردن جيب نه! براي اين‌كه دوستان به تجربه دريافته بودند كه هر حركت وابسته به دولت و نظام لاجرم كوتاه‌مدت خواهد بود و با تغيير دولت‌ها متزلزل و رو به زوال. امّا اگر كاري بدون وابستگي تعريف شود، مي‌تواند ماندگار باشد و مانا. امّا عدم وابستگي يعني اين‌كه آن كار بتواند خرج خود را درآورد. چگونه يك كار فرهنگي كه هدفش ارتقاء باورهاي ارزشي در جامعه است، چيزي كه معمولاً و در دوران زوال فرهنگي معاصر جهاني، خلاف جريان اجتماعي واقع مي‌شود، مي‌تواند درآمدزا باشد؟! مردم براي چيزي كه خلاف اميال‌شان است، پول مي‌دهند؟!
خلاصه بار سوّم از سوي اين مكان مشابه همين درخواست واقع شد. سال هم به نام «جهاد اقتصادي» بسته شده بود، به نظرم آمد جا دارد چنين مطلبي بنگارم. اين شد كه اين نگاره مكتوب شد!
