درآمدي بر ساماندهي دانش اجتماعي
اين‌طور سامان يافته است: ابزار انتقال، كانون انتقال، سطوح انتقال، راهكارهاي انتقال، نتيجه. ابزارها يا شفاهي هستند، يا كتبي و يا رقومي. كانون‌ها: خانواده، نظام آموزشي رسمي و دوره‌هاي غيررسمي. سطوح انتقال: دانش فردي، سازماني و اجتماعي. راهكارها نيز سه بُعد دارند: كوتاه‌مدت، ميان‌مدت، بلندمدت. اولي: تشكيل ميزهاي انتقال تجارب و دستاوردها، دومي: نهادينه‌سازي توليد گزارش از تجارب، سومي: اصلاح نظام آموزش عالي.فعالان اجتماعي بسياري در سال‌هاي اخير بر تلاش در رفع حوايج مستضعفين همّت نموده‌اند. افراد يا گروه‌هايي كه بي‌چشم‌داشت مالي و اقتصادي، با كمترين وابستگي به دولت و نهادهاي حاكميتي، به صورت مردم‌نهاد از كف جامعه اسلامي برخاسته و بي‌منّت به امور خيريه مي‌پردازند، در خلأيي كه از نارسايي نظام‌هاي اداري نشأت‌گرفته است. به اشتراك نهادن سريع اين تجارب ميان افراد و گروه‌هاي موفق راهي‌ست كه كيفيّت و كميّت فعاليت‌هاي آنان را ارتقا داده و جهت حركت مردمي نظام اسلامي را اصلاح مي‌كند. نوشته حاضر درصدد است فضاي كاركردي موضوع فوق را بيش بررسد.
