حرص ايجاد مي‌كند
زندگي مدرن
كاپيتاليزم اين را ايجاب كرده
فاصله طبقاتي در مصرف
هر غذايي را هر كسي نبايد بخورد
هر سينمايي را هر كسي نبايد برود
هر خودرويي را هر كسي نبايد سوار شود
هر استخري براي هر كسي نيست
اين فاصله طبقاتي‌ست
فاصله طبقاتي بايد باشد
از اركان نظام سرمايه‌محور است
نباشد مي‌پاشد
چرا؟
كارگر يا كارمند
هر كسي كه كالا يا خدمات توليد مي‌كند
درآمدي داشته است
بايد مي‌داشته
حالا كه نظام سرمايه‌داري آمده
بانك كه راه افتاده
بايد بخشي از اين درآمد را بدهد
بخش بزرگي هم
ربا به اندك راضي نمي‌شود كه
بدهد براي كسي كه كار نمي‌كند و درآمد دارد
رباخوار يعني
كسي كه پول برايش پول مي‌آورد
بانكدار يعني
آن‌كه از تورّم نان مي‌خورد
دلّال و محتكر يعني
پس
او بايد بيشتر كار كند
كارگر و كارمند
هر كسي كه توليد مي‌كند
كالا يا خدمات
تا
بتواند همان مقدار قبل درآمد كسب كند
آيا كارگر يا كارمند مي‌پذيرد؟
البته كه خير
اگر دست خودش باشد
قطعاً نمي‌پذيرد
پس تمدن نياز به حرص دارد
تحريص كند
بستني با روكش طلا درست مي‌كند
خودرو با دست‌دنده طلا
استخرهايي كه شهواني‌تر باشند
لباس‌هايي كه
پوشيدن‌شان برند و مارك محسوب شود
خودروهايي كه
حتي ديدن‌شان دست و دل آدم را مي‌لرزاند
سرمايه‌داري اين است
با تفاخر روي الگوي مصرف
با فاصله طبقاتي
حرص ايجاد مي‌كند
آرزو مي‌سازد
«بابا يه روز مي‌شه ما هم بالاي برج ميلاد نهار بخوريم و دور خودمون بچرخيم؟»
رستوران گردان در ارتفاع بالا براي همين است
حالا
ديگر او با رضايت خود بيگاري مي‌دهد
بيشتر درآمد خود را
با دست خود
تحويل بانك و رباخوار
سرمايه‌دار
چون الگوي مصرف طبقاتي شده است
و او نمي‌خواهد تحقير شود!
قال علي بن ابي‌طالب (ع): «فَلْتَكُنِ الدُّنْيَا فِي أَعْيُنِكُمْ أَصْغَرَ مِنْ حُثَالَةِ الْقَرَظِ وَ قُرَاضَةِ الْجَلَمِ، وَ اتَّعِظُوا بِمَنْ كَانَ قَبْلَكُمْ قَبْلَ أَنْ يَتَّعِظَ بِكُمْ مَنْ بَعْدَكُمْ، وَ ارْفُضُوهَا ذَمِيمَةً فَإِنَّهَا قَدْ رَفَضَتْ مَنْ كَانَ أَشْغَفَ بِهَا مِنْكُمْ» (نهج‌البلاغه، خ32)
بايد دنيا در چشم شما كم ارزشتر از تفاله برگ هايى باشد كه با آن دبّاغى مى كنند (كه بسيار بدبو و متعفّن و بى ارزش است) يا (بى بهاتر از) بقاياى قيچى شده پشم حيوانات باشد (كه بر زمين مى ريزد و كسى به آن اعتنا ندارد). و از كسانى كه پيش از شما بودند پند گيريد، قبل از آن كه آيندگان از شما پند گيرند و اين دنياى پست و نكوهيده را رها كنيد زيرا كسانى را كه از شما شيفته تر نسبت به آن بودند رها ساخت (و به عاشقان خود كم ترين وفايى نكرد). (ترجمه مكارم)
